splinter
Vind vriendschap met mezelf
het vertrouwen waard
ontdaan van valse aannames
door stille hoop gebaard
rillend feit van naakt besef
gestript van angst en trots
als een glimmend koud steriel pincet
splinters uit 't netvlies rost
scherven van kapot verlangen
gebroken ziel, slechts vraagt
mag nu een keer dat masker af?
Veel te lang gedragen
spastisch in de laatste dans
als gebeten met venijn
permitteer met wankele pas mezelf,
mezelf ,te mogen zijn
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, april 21, 2014 20:20 |
| Super mooi gedicht! Liefs, Aquarel |
|
| [zwarte engel]: | Maandag, april 21, 2014 19:42 |
| wauw! hoe dapper.. | |
| Syncoop³: | Zondag, april 20, 2014 11:32 |
| :)dank U voor de reacties. dat "rost/trokdingetje "ervaarik zelf ook. :) :) |
|
| onkruyd: | Zondag, april 20, 2014 02:04 |
| Mooie zinnen in een pakkend ritme geschreven. Een gedicht waar ik me zelf in herken... Knap gedaan! ... alleen iedere keer veranderd "rost" in "trok " bij het lezen. Groet. Hrm |
|
| september: | Zaterdag, april 19, 2014 23:00 |
| Prachtig geschreven Syncoop. Liefs | |
| Marloes Hendriks: | Zaterdag, april 19, 2014 21:39 |
| Het is niet erg als je eens niet jezelf bent als je jezelf maar weer terug kunt vinden. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, april 19, 2014 19:15 |
| een mooie hoor | |
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, april 19, 2014 13:43 |
| het is goed dat je altijd jezelf blijft in wat voor situatie ook mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Syncoop³ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2014 | ||
| Thema's: | ||