De anoniemen


Ze dragen een pet met een klep
en kijken diep naar beneden
Hun gedachtengangen nep
stoken vuren zonder reden

Met de donkerste zonnebrillen
maar geen zon die zou verstoren
Herkenbaarheid is niet wat ze willen
dan zijn ze klaarblijkelijk verloren

Een zakdoek over de neus geknoopt
bedoelingen kennelijk niet pluis
En raak je uit de massa onverhoopt
alvast een bivakmuts mee van huis

Het zijn de soldaten van het geniep
voeren oorlog uit onvermogen
Hebben de permanente griep
doen het onzinniveau verhogen

Slechts kleinschalig feestjes vieren
omdat de meerderheid is verrast
Die zien hun acties als verstieren
hun debiel gedrag als ongepast

Blijft voortdurend zonder gevolgen
omdat de verwarring tierig weelt
In de massa weer verzwolgen
na daden weer anoniem uit beeld