Even alleen lopen
Dagen loop ik al over straat
niemand weet waar ik ben
er is al gebeld geweest
iedereen is naar me op zoek
maar ik ben alleen …
Heb even geen nood aan mensen
aan gezelschap om mij heen
ik loop, niet wetend waar te eindigen
ik kom wel ergens uit!
ik houd mezelf wel op de been
Ik loop, stop dan even bij een bank
zet me even neer
kijk voor me uit
voor de rest, is niets belangrijks meer
Dan loop ik verder
om straks even te slapen
en als ik me neergelegd heb
een nieuwe dag is aangebroken …
zijn mijn positieve gedachten
weer om op te rapen …
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, april 22, 2014 14:02 |
| Begrijpelijk, maar als je te lang alleen over straat loopt, ook in de nacht, en iedereen is naar je op zoek, moet je ook om je veiligheid denken. Verder kan zo rondstruinen even een rustpauze zijn die je nodig hebt om door te gaan. Mooi geschreven, liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 22, 2014 12:22 |
| kan goed doen moeilijk leesbaar helaas voor mij toch gedaan gr.janny |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 22, 2014 08:43 |
| Even alleen in de stilte met je gedachten uitgeschakeld kan een eenzame goed doen om daarna weer positief door te gaan. Met respect gelezen en ik wens je sterkte en veel liefs. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2014 | ||
| Thema's: | ||