hij twijfelt nooit
en weer sluierden donkere wolken
de blauwe hemel toe
terwijl handen vol liefde
oren en ogen vol hoop
voeten zich repten
werd het kalmer
en bleek haastige spoed
als immer zelden goed
we gaan nu weer
armen om elkaars schouders
richting ziekenhuis
en weten ons gesteund
door een vriend
die in onze schaduw er bij is
hij draagt mee
ook dit doen we samen
fluister ik de wind toe
die mijn zielstranen droogt
mijn lief, die vertrouwt
hij twijfelt nooit
Reacties op dit gedicht
| Marloes Hendriks: | Woensdag, april 23, 2014 18:58 |
| Mooi!!! | |
| Aquarel: | Woensdag, april 23, 2014 18:54 |
| Mooi geschreven. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| kimmytje: | Woensdag, april 23, 2014 17:38 |
| Aangrijpend windwhisper, Brr, ben ervan ontroerd Wel een bijzonder mooi schrijven dit Sterkte Liefs Kimmy |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, april 23, 2014 15:21 |
| tjonge | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2014 | ||
| Thema's: | ||