kruipend door het leven
Momenten, dat je het niet ziet zitten,
momenten dat het niet meer gaat.
Momenten vol afschuw en verdriet,
dat je even niet meer staat.
Mijn leven bestaat ook uit momenten,
ik kan het alleen niet overzien.
Al lang geen mooi moment gehad,
ik kan er geen herinneren.
Ik ben het zat.
Ik heb lang moeten kruipen
en nu ik eindelijk kan staan,
ziet niemand mij meer zitten
en kan het kruipen verder gaan.
momenten dat het niet meer gaat.
Momenten vol afschuw en verdriet,
dat je even niet meer staat.
Mijn leven bestaat ook uit momenten,
ik kan het alleen niet overzien.
Al lang geen mooi moment gehad,
ik kan er geen herinneren.
Ik ben het zat.
Ik heb lang moeten kruipen
en nu ik eindelijk kan staan,
ziet niemand mij meer zitten
en kan het kruipen verder gaan.
Reacties op dit gedicht
| MindWriter: | Vrijdag, april 25, 2014 00:38 |
| Leef je droom! Creëer jouw moment. Je kunt het, zoals je ook kan dichten. Prachtig gewoon. |
|
| witteroos: | Donderdag, april 24, 2014 22:53 |
| Velen zullen zich hierin herkennen. Ik ben het met Marloes eens. | |
| Marloes Hendriks: | Donderdag, april 24, 2014 22:22 |
| Een mooi geschreven gedicht met voelbare emoties.. Hopelijk geeft dit compliment je een mooi momentje... ook al is het maar klein. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: 140501 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2014 | ||
| Thema's: | ||