Ingeslapen...
Ingeslapen…
Ik weiger voor de letters te zwichten
zelfs al zijn mijn schrijfsels zwart en koel.
Zoals de woorden mij kwellen en verwijten
dat door jou te negeren ook mijn ziel zal sterven,
ik nooit het uiterlijke van ons geheim mag beleven.
Ik herval in nietszeggende gedichten,
bezwaard door de angst voor de leegheid die ik nu voel.
Zo zal de liefde tevergeefs onze levens openrijten
en proberen jou door mijn slechtheid te bederven
terwijl de waarheid niet mag worden opgeschreven…
esteban 27 April 2014
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Zondag, april 27, 2014 23:51 |
| mooi geschreven, graag gelezen | |
| wil melker: | Zondag, april 27, 2014 19:16 |
| Vriend.. zelfs als de zee stopt haar golven uit te braken.. dan toch zullen letters altijd jouw woorden maken.. in een hooglied dat liefde zal prijzen tussen zwart wit.. in het beleefbare grijze... liefs, wil |
|
| mucho: | Zondag, april 27, 2014 15:43 |
| mooi, diep erg mooi erg diep gaaaap, ik ga slapen |
|
| Syncoop³: | Zondag, april 27, 2014 14:21 |
| ........diep..en mooi vooral mooi. | |
| september: | Zondag, april 27, 2014 13:36 |
| Heel erg mooi gevoelvol geschreven Esteban. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2014 | ||
| Thema's: | ||