Mijn stad.
Diepgewortelde geborgenheid ontbloot zich
bij het weerzien van mijn stad
het vertrouwde voelt warm
op donker marmer
staan de namen
generaties oud
ik vind ze terug
in mijn genen
oerverleden
overspoeld door verdriet
hervindt innerlijke rust
ik verzink in herinneringen
als 'n warme deken
worden ze om me heen geslagen
alles wat me dierbaar is
mijn stad
bij het weerzien van mijn stad
het vertrouwde voelt warm
op donker marmer
staan de namen
generaties oud
ik vind ze terug
in mijn genen
oerverleden
overspoeld door verdriet
hervindt innerlijke rust
ik verzink in herinneringen
als 'n warme deken
worden ze om me heen geslagen
alles wat me dierbaar is
mijn stad
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Maandag, april 28, 2014 23:04 |
| Heel mooi gedaan. Succes! Liefs, Artifex. |
|
| wijnand.: | Maandag, april 28, 2014 19:19 |
| mooi succes |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 28, 2014 17:17 |
| heel mooi | |
| spring-in-het-veld: | Maandag, april 28, 2014 15:16 |
| jij gaat winnen denk ik, overspoeld door verdriet als een warme deken..briljant! | |
| windwhisper: | Maandag, april 28, 2014 14:56 |
| mooi mooi mooi succes lieve groet Cobie |
|
| liesjequilt: | Maandag, april 28, 2014 14:51 |
| Mooi jou genen zitten in die stad. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tooskedeb | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2014 | ||
| Thema's: | ||