afscheid
Ik heb een deur achter me dicht getrokken,
Altijd heb ik geweten dat het ooit ging gebeuren,
We waren te verschillend, teveel mee gemaakt samen
zoveel mee gemaakt dat het toch pijn doet
pijn, om los te laten
De goede momenten kan ik niet vergeten
Je wil nu niet meer met me praten,
Ik weet zelfs niet of ik wel wil praten
wat valt er nog te zeggen?
Verder gaan met mijn leven leek zo gemakkelijk
een masker op zetten en soms vervaagt het
het gevoel, ik kan de wereld aan
Jij voelt je vervangen en je hebt gelijk
Ik heb het opgegeven, het vechten voor ons
Ik heb mijn gevoel gevolgd, het was te makkelijk
Mijn gevoel zit goed, maar het vertrouwen is er nog niet
Ik wil verder, maar zit vast in het verleden
Het gaat te snel, maar tegelijk voelt het zo goed
iets waar ik zolang over na gedacht had
maar niet ging omwille van jou
Nu voelt alsof elke stap die ik zet dichterbij hem ik jou verraad
Hoe kan ik nu twee dingen tegelijk willen
Het verleden zit op slot en de toekomst voelt onzeker
ik ga voorruit, stapje per stapje
als ik val, oké, dan val ik
Altijd heb ik geweten dat het ooit ging gebeuren,
We waren te verschillend, teveel mee gemaakt samen
zoveel mee gemaakt dat het toch pijn doet
pijn, om los te laten
De goede momenten kan ik niet vergeten
Je wil nu niet meer met me praten,
Ik weet zelfs niet of ik wel wil praten
wat valt er nog te zeggen?
Verder gaan met mijn leven leek zo gemakkelijk
een masker op zetten en soms vervaagt het
het gevoel, ik kan de wereld aan
Jij voelt je vervangen en je hebt gelijk
Ik heb het opgegeven, het vechten voor ons
Ik heb mijn gevoel gevolgd, het was te makkelijk
Mijn gevoel zit goed, maar het vertrouwen is er nog niet
Ik wil verder, maar zit vast in het verleden
Het gaat te snel, maar tegelijk voelt het zo goed
iets waar ik zolang over na gedacht had
maar niet ging omwille van jou
Nu voelt alsof elke stap die ik zet dichterbij hem ik jou verraad
Hoe kan ik nu twee dingen tegelijk willen
Het verleden zit op slot en de toekomst voelt onzeker
ik ga voorruit, stapje per stapje
als ik val, oké, dan val ik
Reacties op dit gedicht
| juultjee11: | Woensdag, april 30, 2014 10:17 |
| Super mooi verwoordt.. Wauw, | |
| anne(22): | Dinsdag, april 29, 2014 13:49 |
| Mooi verwoord... die tegenstrijdigheid is voor velen bekend denk ik. Voor mij wel, de wil én kracht om los te laten, maar angst voor het onbekende.. Mooi je laatste zin, val maar, je staat wel weer op:) Veel succes in je nieuwe toekomst Liefs anne |
|
| september: | Maandag, april 28, 2014 23:02 |
| Ik heb dit met interesse gelezen. Het in en door je schrijven dichtbij laten komen. Direct toegankelijk en eerlijk. Wens je liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: stille-waters-enkel-ik | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2014 | ||
| Thema's: | ||