Langzaam aan
Langzaam gaat het hopelijk wat beter,
langzaam ga ik iets vooruit,
op weg naar geluk, maar vooral niet al te luid.
Onzeker, ja nog steeds,
dat blijft vast nog even,
maar is het niet zo het hele leven?
Het is zo makkelijk om "zomaar"op te geven!
Ik denk en heb vaak gedacht: Zo wil ik niet meer leven!
Maar altijd is en was er toch iets in mij,
iets dat je kunt het tegen me zei.
Daarom zeg ik nu als besluit,
langzaam gaat het beter,
langzaam hoop ik, ga ook ik nu vooruit.
langzaam ga ik iets vooruit,
op weg naar geluk, maar vooral niet al te luid.
Onzeker, ja nog steeds,
dat blijft vast nog even,
maar is het niet zo het hele leven?
Het is zo makkelijk om "zomaar"op te geven!
Ik denk en heb vaak gedacht: Zo wil ik niet meer leven!
Maar altijd is en was er toch iets in mij,
iets dat je kunt het tegen me zei.
Daarom zeg ik nu als besluit,
langzaam gaat het beter,
langzaam hoop ik, ga ook ik nu vooruit.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: NATHALIE | 
|
|
| Gecontroleerd door: Rep | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2000 | ||
| Thema's: | ||