Geschreven na het overlijden van een vriendin

Jij
Toen ik je voor het eerst ontmoete,
kwam dat door mijn vrouw.
Ze leerde je kennen, je was een achter buur.
Jullie spreken groeide uit tot een hechte vriendschap.

Jaren lang beleefden we vreugde
Deelden we ook in je verdriet.
Je stond klaar voor iedereen
Helaas voor jezelf niet.

Toen je man suiker kreeg, en zijn zicht bijna verloor
Stond jij voor hem klaar
terwijl je zelf niet wist, hoe ziek je zou worden gelukkig maar

in een periode van rust brak de tijd aan dat
jij in de lappenmand kwam te liggen
“kanker”werd geconstateerd bij jou

waarom jij, jij lieve vrouw

jouw strijd te vergeefs
moedig heb je gestreden
alles geprobeerd
geen medicijn hielp jou
helaas het ging verkeerd

zo vol als je eerst was nu,
mager tot op het bot.
Ondanks alles optimist
Altijd weer een oor voor anderen.
Hoe zwak je ook werd
Uitgemergeld
Je pijn

Helaas je bent niet meer
Niet meer hier bij ons

We zien je niet meer

Maar voelen des te meer “vriendin”

diep in ons hart

Arie 18-11-2000