Namen.
Namen .
Ik worstel al
mijn hele leven
met naam onthouden, ik kan het niet
hoe gaat het met je
leuk te ontmoeten
je voelt de onrust als je bekenden ziet.
En juist de beelden
blijven hangen
gezichten die herken ik goed
weet ook wel
wie het betreft dan
maar hoe ik iemand dan begroet.
Is alles goed ?
ook met de kind’ren
is de vakantie al in ’t zicht
hoe op het werk
met de collega’s
even dat praatje voelt als plicht.
Namen , ik heb
ze nooit willen vernoemen
een keuze die mij zelf aansprak
familie traditie
had geen voorkeur
waar ik met de vernoeming brak.
Soms is het vreemd
weet ik na jaren
de naam van iemand die ik zag
verbaasd dat ik
niet hoefde denken
het vakje vond waar het in lag.
Th.
Ik worstel al
mijn hele leven
met naam onthouden, ik kan het niet
hoe gaat het met je
leuk te ontmoeten
je voelt de onrust als je bekenden ziet.
En juist de beelden
blijven hangen
gezichten die herken ik goed
weet ook wel
wie het betreft dan
maar hoe ik iemand dan begroet.
Is alles goed ?
ook met de kind’ren
is de vakantie al in ’t zicht
hoe op het werk
met de collega’s
even dat praatje voelt als plicht.
Namen , ik heb
ze nooit willen vernoemen
een keuze die mij zelf aansprak
familie traditie
had geen voorkeur
waar ik met de vernoeming brak.
Soms is het vreemd
weet ik na jaren
de naam van iemand die ik zag
verbaasd dat ik
niet hoefde denken
het vakje vond waar het in lag.
Th.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Donderdag, mei 15, 2014 16:11 |
| Tja, helemaal herkenbaar. Het gevoel hebben, ik ken je, ik weet wie je bent, maar ja, hoe was de naam ook alweer ;) Liefs Kimmy |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, mei 15, 2014 14:18 |
| 2) p.s. graag gelezen Teun | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, mei 15, 2014 14:16 |
| ik hoorde iemand eens zeggen: help me even met je naam vind ik wel een goeie om je geheugen te triggeren las ik eens: leg je rechterhand boven op je hoofd en de linker vingers tussen je wenkbrauwen ff wachten...bingo :)(niet tijdens een gesprek want dan verklaart men je voor gek ;)) groetjes wr |
|
| windwhisper: | Donderdag, mei 15, 2014 13:22 |
| ja herkenbaar, soms lig ik nachtenlang te piekeren, wie was dat ook alweer, nu probeer ik even naar aanleiding van het geen gezegd of gevraagd wordt in mijn geheugen te graven lieve groet Cobie fijne verdere dag hoor Teun |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, mei 15, 2014 10:44 |
| Haha! Herkenbaar en hoe! Het antwoord zit zo goed verscholen dat je het pas vindt als je het niet meer nodig hebt. Met glim- en schaterlach gelezen! Vriendelijke groetjes, Dasje :oD |
|
| Syncoop³: | Donderdag, mei 15, 2014 10:36 |
| "dinges" ? als het belangrijk is blijft het wel hangen hoor.:) leuk geschreven. |
|
| Fairouz: | Donderdag, mei 15, 2014 10:16 |
| er sprak een keer een jonge man me aan : hoe gaat het ? bla bla bla en ik begreep dat ik hem moest kennen . had geen idee wie het was. dus het is ook mij niet vreemd en dat is toch al een hele tijd geleden. dat zijn kleine vergeet dingetjes...zoals Anneke al zegt mits het daarbij blijft mooie dag teun hartelijke groet, Fairouz |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 15, 2014 09:12 |
| Zo krijgt die worsteling een naam Teun, ''vergetelheid'' niet erg, zolang het maar bij namen blijft. Hartlijke groet en zonnige dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||