Jouw fado. mijn hart
je laat je gitaar huilen
je laat je snaren dansen
je stem zingt emoties
vanuit je hart
klanken puur
rauw
wonder zacht
jij gitarist
jij en jouw fado
en ik geniet
met gesloten ogen
je laat je snaren dansen
je stem zingt emoties
vanuit je hart
klanken puur
rauw
wonder zacht
jij gitarist
jij en jouw fado
en ik geniet
met gesloten ogen
Reacties op dit gedicht
| fredastaire: | Maandag, mei 19, 2014 19:08 |
| dit geeft een fijn gevoel! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 19, 2014 17:32 |
| heel mooi zijn al jouw blz.met gedichten ook verdwenen? | |
| Dasje (lucky): | Maandag, mei 19, 2014 07:03 |
| Van uit het hart die fado, daarom ontroeren en beroeren ze... Goeie morgen Cobie. vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||