tijdloos
Onophoudelijk tikken de seconden weg naar een snelle dood, voeding voor de geboorte van een nieuwe minuut.
Zat en voldaan opgeslokt door het uur de minuut zijn glorietijd voorbij.
Het vierentwintigste uur te laat beseffend zijn tijd zit erop verdwijnt in het niets plaatsmakend voor de eerste seconde.
Zat en voldaan opgeslokt door het uur de minuut zijn glorietijd voorbij.
Het vierentwintigste uur te laat beseffend zijn tijd zit erop verdwijnt in het niets plaatsmakend voor de eerste seconde.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Donderdag, mei 22, 2014 22:18 |
| Heerlijk verwoord, En daarom ook heel graag komen lezen Liefs Kimmy | |
| mucho: | Donderdag, mei 22, 2014 20:14 |
| Ik kan hier werkelijk waar uren naar kijken. Ik heb de tijd! Niemand die me wat doet! | |
| mucho: | Donderdag, mei 22, 2014 16:48 |
| En de tijd is om! Alweer? | |
| Dasje (lucky): | Donderdag, mei 22, 2014 09:20 |
| Je lay-out vind ik niet echt doordacht, maar jij schrijft schitterend! Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] | |
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||