De Oorlog
Daar zie ik haar, liggend in mijn wieg
Is dat haar? Is het niet een illusie?
Mijn ogen bedriegen niet, het is haar
Het sprankje hoop in mijn kleine lichaam komt weer terug met een zucht van geruststelling
Heeft het huilen toch geholpen?
Ja dus toch is ze daardoor gekomen
Dan weet ik wat ik de volgende keer moet doen,
Hopenlijk krijg ik een zoen en stelt ze me gerust
Maar dan komt de 2e bom door het huis gedondert
Ze pakt mij op en rent weg,
Ik ben gedisorienteerd en zie niet waar ik ben
Maar ik zie overal donder en bliksem
En hoor overal gegil, denk ik dan
Het leven is me geschonken
Wanneer zij over me heen gebogen zit om het geweld te voorkomen
Dat is wanneer zij gewond raakt en op de grond neervalt en mij laat liggen
Op de koude grond zie ik langzaam het leven verdwijnen uit haar ogen
Mijn moeder sust haar laatste woorden:’Rust maar lieverd, alles is goed’
Ze sluit haar ogen en ik begin te huilen
Zolang ik maar hard genoeg huil zal zij terugkomen
Oh moeder kom alsjeblieft terug...
Is dat haar? Is het niet een illusie?
Mijn ogen bedriegen niet, het is haar
Het sprankje hoop in mijn kleine lichaam komt weer terug met een zucht van geruststelling
Heeft het huilen toch geholpen?
Ja dus toch is ze daardoor gekomen
Dan weet ik wat ik de volgende keer moet doen,
Hopenlijk krijg ik een zoen en stelt ze me gerust
Maar dan komt de 2e bom door het huis gedondert
Ze pakt mij op en rent weg,
Ik ben gedisorienteerd en zie niet waar ik ben
Maar ik zie overal donder en bliksem
En hoor overal gegil, denk ik dan
Het leven is me geschonken
Wanneer zij over me heen gebogen zit om het geweld te voorkomen
Dat is wanneer zij gewond raakt en op de grond neervalt en mij laat liggen
Op de koude grond zie ik langzaam het leven verdwijnen uit haar ogen
Mijn moeder sust haar laatste woorden:’Rust maar lieverd, alles is goed’
Ze sluit haar ogen en ik begin te huilen
Zolang ik maar hard genoeg huil zal zij terugkomen
Oh moeder kom alsjeblieft terug...
Reacties op dit gedicht
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, mei 30, 2014 16:03 |
| pfff.. die nachtmerries toch he? je zou er maf van worden, en als dat het probleem niet was, dan zat er iets in het eten wat zwaar op de maag viel, ik ben zelf allergisch voor bepaalde paddenstoelen, dus begrijp het helemaal ;) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, mei 30, 2014 12:39 |
| ook ik huil nu! | |
| mucho: | Vrijdag, mei 30, 2014 12:29 |
| maak me wakker nu! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wouter Stam | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||