Priemgetal
twee is niet alleen, doch samen
gesmeed tot som der delen
om tot mens-zijn te bekwamen
want alleen gaat zo vervelen
twee is symmetrie, geen vrijheid
van bladeren in matige wind
als door de rede wijdverspreid
die chaos in getallen ontbindt
laat me aan enige orde vastklampen
om de verwarring tegen te gaan
die ik uit mijn hoofd wil stampen
ik wil niet verdrinken in talloos bestaan
of tot strekkende leegte verdampen
als atomen van een ondeelbare oceaan
gesmeed tot som der delen
om tot mens-zijn te bekwamen
want alleen gaat zo vervelen
twee is symmetrie, geen vrijheid
van bladeren in matige wind
als door de rede wijdverspreid
die chaos in getallen ontbindt
laat me aan enige orde vastklampen
om de verwarring tegen te gaan
die ik uit mijn hoofd wil stampen
ik wil niet verdrinken in talloos bestaan
of tot strekkende leegte verdampen
als atomen van een ondeelbare oceaan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||