de oude eik
daar staat die dan
de oude eik
de stam wat krom gebogen
mijn oude eik
die zoveel
van mijn tranen
in zijn takken
mee draagt
mijn oude eik
zijn bladeren ritselen
van elk moment
van geluk
dat ik zittend aan zijn voeten
wist te fluisteren
in een moment van gekte
dacht ik
want als klein meisje wist ik het al
je was een beetje vreemd
als je met bomen sprak
of met de wind fluisterde
Reacties op dit gedicht
| Hugo Serwy: | Dinsdag, juni 03, 2014 21:37 |
| Knap! | |
| mucho: | Dinsdag, juni 03, 2014 09:30 |
| oude bomen als er iets mooi is in de wereld dan is dat het wel liefs, |
|
| spring-in-het-veld: | Dinsdag, juni 03, 2014 09:16 |
| daarom heb je een goed gekozen pseudo ;) xx |
|
| Artifex: | Dinsdag, juni 03, 2014 07:23 |
| Mooi! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juni 03, 2014 06:30 |
| ja is zo | |
| wil melker: | Dinsdag, juni 03, 2014 05:07 |
| Cobie.. fluister jij maar.. voor een mooie zomerse dag.. Sterkte en alle liefs vandaag.. wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||