Wat ik zag
in een geul
te midden van verteerde bladeren
vond ik de restanten
van een glimlach
ik heb hem
behoedzaam opgeraapt
en begeleid naar mijn huis
waar hij nu op het kabinet staat
en zoetjes aan weer potentie krijgt
en straks als alle wonden zijn genezen
ga ik uitvissen, je weet maar nooit
wellicht heeft hij een vriendinnetje
© Klaes 05-06-14
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 07, 2014 21:54 |
| mooi in vorm gebracht | |
| Artifex: | Donderdag, juni 05, 2014 23:11 |
| Leuk, wat je zoal niet vinden kan :-) | |
| Elinora: | Donderdag, juni 05, 2014 22:14 |
| PS: Sorry..hij is heel speciaal en mooi bedacht door jou!:D Toppie! |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juni 05, 2014 19:56 |
| wat een prachtig geheel!! | |
| Elinora: | Donderdag, juni 05, 2014 19:05 |
| ze zit al mijmerend verscholen, tussen de rozenblaadjes in, waar de dauwdruppels haar zieleroerselen spiegelen, en al hunkerend haar web spint... Elinora, 5 juni 2014 |
|
| mucho: | Donderdag, juni 05, 2014 13:32 |
| haha, ik wou dat ik hem het eerst had gezien! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Klaes | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||