Rondje Dordt
Bij het Groothoofd aan de kade
zie je rivieren samen stromen
de boten vol vlaggen geladen
laten je van verre plaatsen dromen
Je loopt er straten in vol verleden
de gevelstenen spreken er hun taal
dan ga je oude bruggen betreden
en ontvouwt zich het stadsverhaal
Je kunt je er in Venetië wanen
of Frankrijk voor mijn part
als je loopt langs de Dordtse banen
voel je je als Hollander verward
Het is een stad als een gedicht
dat eindigt in de Grote Kerk
hier krijgt het geloof een gezicht
hier is de stad een levenswerk
Het orgel speelt, de ouden zwijgen
de eeuwen grijpen ons vast
je kunt het hier zo maar krijgen
je bent hier een welkome gast.
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Woensdag, februari 28, 2024 17:11 |
| fraai gedicht | |
| mucho: | Maandag, juni 09, 2014 15:22 |
| maar echt een inwoner zul je nooit voelen | |
| juffie: | Maandag, juni 09, 2014 15:13 |
| Voor wie, zoals ik, vlakbij of in Dordt woont is dit heel herkenbaar! | |
| Dirk Hermans: | Maandag, juni 09, 2014 14:54 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||