Simmer
Yn de tún
stean de beammen dy’t wy opset ha
sy akkordearje soms
wol, soms net
wy lizze lodderich
yn in hingmatte fan stiltme
hjir slingeret in foet, dêr eamelt in earm
oer it gûnzige lûd
fan wylde bijen en imerkes
yn dizze âlde tún
longerje wy
mei heale eagen en rynkranke lea
nei doe’t de beammen noch waaksen
it bloed dat stiigde read
de wyn fan foarren kaam en
tûken ús om ‘e earen swypken
de tiid leit no foar dea
elts sigentsje is wolkom.
Zomer
In de tuin
staan de bomen die wij hebben opgezet
ze passen soms
wel, soms niet
wij liggen lui
in een hangmat van stilte
hier slingert een voet, daar mompelt een arm
over het gonzig geluid
van wilde bijen en krekels
in deze oude tuin
verlangen wij
met halve ogen en brakke leden
naar toen de bomen nog rezen
het bloed nog steeg tot rood
de wind van voren kwam en
takken ons om de oren zwiepten
de tijd ligt nu voor dood
elk zuchtje wind is welkom.