Deutzia
ik was zo gaar
ik had je
niet
herkend in je nette pak
waarbij je zomaar wat zegt
in het ene moment
waarop je me voorbij komt
je deed me
verwonderen,
bewonderen
in een voorstelling
van mij alleen
zonder dat je zegt
dat je me niet zou uitnodigen voor
de bruiloft die niet komt
mocht je trouwen,
kom ik bij je langs,
wil ik je zien
stralen, in een droomjurk
de glinstering in je ogen,
de sprankeling van je sproeten en
de bloemen in
de sluier van je haar
weet ik, zie ik niet
hoe je mooi bent
op je allermooist
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: [zwarte engel] | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||