Gevecht met mijzelf
Met mijn gedachten.
Na maanden thuis zitten en wachten.
Wachten tot het gevoel van ongelukkig zijn zou stoppen.
Met het schrijven van de brieven, hopen op een goed bericht.
Mag ik WERKEN alsjeblieft!

Gevecht met mijzelf en met mijn ouders.
Ik moet het zo doen, anders red je het niet.
Nee, lieve papa maar als ik het zo doe, red ik het niet!
De nachten zijn te kort.
En mijn dagen veel te lang.
Dan maar weer een wasje draaien.
Alsof ik de huishoudster ben van mijn ouders
En mijn jongere broer en zus.
Goede nacht, ik geef ze alle 4 een kus.

Gevecht met mijzelf en mijn vriendinnen.
Elkaar niet meer aardig vinden.
Zo verveeld met zijn allen, dat er van uit gaan niks meer komt.
Alsof je me kan laten slapen en ik over 2 dagen pas weer wakker wordt.

Gevecht met mijzelf en teleurstellingen verwerken.
Heb ik eindelijk een ‘baantje’ als gastouder bij een gezin thuis.
Wordt het me bijna weer afgenomen.
Zit je weer 2 week thuis.
Mag je eindelijk weer werken, heeft de baby het te kwaad.
Weet niet meer wie ik ben, krijsen dan maar.

Gevecht met mijzelf
Met mijn gedachten.
Ik laat ze mij, mijn ziel niet afpakken.
Hoeveel ik ook moet strijden met de engelen en duivels in mijn hoofd
Ze krijgen mij niet te pakken
Ik geef mij mentaal niet bloot!



(Natuurlijk houdt ik van die baby en 2 andere kinderen)