Mijn waarheid
nu ik langs m'n schouder terugga
zie ik dat het al donker was
ver voor mijn woorden
het leven ontnomen werd
telkens weer stuit ik op onbegrip
desinteresse,
en gebrek aan kennis
men wil nu eenmaal weten
zonder te leren
maar nu ben ik aan zet
-wanneer was ik dat eigenlijk niet-
te leren van die drang om te zeggen
en mezelf toe te eigenen
wat altijd al van mij was
de waarheid
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, juni 16, 2014 23:12 |
| knap neergezet | |
| Artifex: | Maandag, juni 16, 2014 19:07 |
| Klinkt sterk. |
|
| Yellow: | Maandag, juni 16, 2014 17:17 |
| de waarheid ligt in het midden voor te rapen, mooi hoor | |
| Hillie: | Maandag, juni 16, 2014 11:57 |
| Mooi, ga ervoor zou ik zeggen. Jij hebt het stuur in de handen. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juni 16, 2014 07:58 |
| met cobie eens een mooi schrijven |
|
| windwhisper: | Maandag, juni 16, 2014 06:48 |
| van ons zelf valt ook veel te leren Gert, en de waarheid te kennen en te weten is op zich al een rijkdom van heb ik jou dar... Mooi schrijven warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||