De dag dat...
Ik denk terug
aan de dag dat het was gebeurd.
ik had haast en rende vliegensvlug,
-niet bijster goed gehumeurd-
naar de (openstaande!) brug.
Half struikelend
over mijn veterschoenen
kon ik de brugwachter wel zoenen,
wát een vent
hij liet de brug zakken
maar. toen stonden we daar als zoutzakken
we keken elkaar diep in de ogen
even had ik overwogen
een kus..
maar ik ben niet bepaald romanticus.
en ben toen heel hard weggerend
alsof ik hem nooit heb gekend.
Het was de dag dat ik voor het eerst verloor.
Nu ben ik senior
en denk aan die goeie ouwe tijd
en neem afscheid
van mijn verliefdheid.
En de brugwachter?
die leefde nog lang en gelukkig.
aan de dag dat het was gebeurd.
ik had haast en rende vliegensvlug,
-niet bijster goed gehumeurd-
naar de (openstaande!) brug.
Half struikelend
over mijn veterschoenen
kon ik de brugwachter wel zoenen,
wát een vent
hij liet de brug zakken
maar. toen stonden we daar als zoutzakken
we keken elkaar diep in de ogen
even had ik overwogen
een kus..
maar ik ben niet bepaald romanticus.
en ben toen heel hard weggerend
alsof ik hem nooit heb gekend.
Het was de dag dat ik voor het eerst verloor.
Nu ben ik senior
en denk aan die goeie ouwe tijd
en neem afscheid
van mijn verliefdheid.
En de brugwachter?
die leefde nog lang en gelukkig.
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Dinsdag, juni 17, 2014 21:54 |
| Grappig :) | |
| windwhisper: | Dinsdag, juni 17, 2014 17:03 |
| ik zie het voor me, jammer dat je hem niet om de nek vloog, maar ja, dat heb je in je of je hebt het niet het blijft een verdrietige herinnering met een sprankje humor liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zwartenacht | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||