Is er iets gebeurd?
Ze vroegen is er iets gebeurd dan
ik knikte van nee
mijn hart vergalloppeerde zich
in het gebeurde
mijn maatje opnieuw uitzaaiingen
weer aan de chemo
mijn broer en zwager
kort na elkaar overleden
mijn zus zo bedroefd
je voelt mee
je loopt mee
je rent mee
van hot naar her
je probeert je eigen pijntjes
te negeren
je bent soms zo moe
dat je zo maar
in slaap kukkelt
is er iets gebeurd,
is er iets veranderd
in je leven
je zegt nee
het is je immers zo geleerd
niet klagen
maar dragen
dan zo heel even
zet ik het op papier
in de hoop
dat ze het niet weten
dat ik niet meer zo sterk ben
daarna zal het weer beter gaan
want zolang er hoop is
doet die "leven"
vertelt me net
de fluistering
van de wind
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 21, 2014 23:20 |
| zwak zijn met de zwakkeren kan ook je mededogen met je hoop betonen. groetje, hans |
|
| september: | Zaterdag, juni 21, 2014 14:17 |
| Het is ook heel heel veel Windwhisper, het lijkt me dan dat je doet wat je kunt en doorgaat omdat het nu zo is. Gelukkig is de fluister van de wind er en kun je je gevoel laten spreken..ik wens je kracht en veel liefs | |
| AcidCortex: | Vrijdag, juni 20, 2014 12:01 |
| Veel sterkte maatje :) Ik heb een traantje laten rollen bij het lezen van dit perspectief. Veel liefs Dieter. Je komt er wel x |
|
| Huting: | Vrijdag, juni 20, 2014 11:12 |
| O Cobie wat herkenbaar en inderdaad je bent niet alleen ook jij mag af en toe een arm om je schouder voelen. Dikke knuffel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juni 20, 2014 10:24 |
| je bent niet alleen ,maar je voelt alleen zo herkenbaar en fijn dat we dit even van je lezen mochten niet klagen maar dragen zeg ik nu tegen mezelf. je doet een hoop goed cobie!! |
|
| marchiano di noche: | Vrijdag, juni 20, 2014 09:55 |
| Je bent zeker niet alleen, cobie! Denk aan je, veel liefs en sterkte... (en mocht ik iets voor je kunnen? Ookal heb je je hulp) nou dan kan ik binnen 15 minuutjes bij je zijn...) liefs M. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juni 20, 2014 09:52 |
| Lieve Cobie, zeg gewoon 'ja er is zoveel veranderd' spreek je zorgen en verdriet maar uit, het lucht zo op als je het kunt delen en dat is geen klagen en gedeelde smart is halve smart. Hier kun je het kwijt lieverd blijf erover schrijven. ik wens je heel veel sterkte en kracht. Warme troostknuffel met lieve groet. Anneke |
|
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, juni 20, 2014 09:45 |
| gelukkig kan je hier klagen, en mag ook, zijn zorgen zijn jouw zorgen, en jij cijfert je weg, schrijf het maar lekker op, in de zin van spreekwoorden doe ik mee, gedeelde smart is halve smart, klagen mag, dan word ook jij gedragen.. door je meevoelende lezers xxx | |
| liesjequilt: | Vrijdag, juni 20, 2014 09:28 |
| Soms heb je het gevoel dat het nooit ophoudt. toch moet je door. veel sterkte gr. Liesbeth |
|
| teun hoek: | Vrijdag, juni 20, 2014 09:19 |
| Soms kan het leven je overvallen en zoveel van je vragen dat je het even niet zo kan dragen. Veel kracht toegebeden. h. gr. teun | |
| Mimosa Lara: | Vrijdag, juni 20, 2014 07:48 |
| Je bent niet alleen.... Sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||