Vrijheid
Vrijheid
een bootje lag schommelend aan de kant
wiegde steeds verder van de wal
plots voelde hij wat er gebeurde
nu wou hij het woeste water op
zijn tros was los, hij was vrij
steeds verder zonder doel of wil
het schommelen werd steeds zwaarder
hij dacht, dit komt niet goed
gelukkig was geen zeil in de wind
al voelde hij de snelheid niet
hij dacht, ik ben al zo ver, laat mijmaar
de nacht verloor stilaan zijn donkerte
het schommelen werd sterker, bijna woest
een geluid, leek de hoorn van een schip
geschrokken vloog hij recht op bed
zijn vader duwde hem om op te staan
ela
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zaterdag, juni 21, 2014 12:05 |
| tja dan had hij een enge droom en vader maakte het nog erger warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||