Ik kijk naar boven naar de lucht
ik wil zo graag even met je praten
Maar het enige wat volgt is een diepe zucht
dat kan ik zo ontzettend haten
Ik wil je zo graag alles vertellen
dat het even niet goed met me gaat
Ik wil je zoveel vragen stellen
maar het is te laat
Ik wou dat ik het je kon uitleggen
waarom ik niet gelukkig ben in dit leven
Ik weet dat jij zou kunnen helpen
om mijn toekomst weer kleur te geven
Maar terwijl ik naar hemel staar
zijn mijn tranen mijn lach aan het verstoren
Want jij bent helemaal daar
en ik zal je antwoorden nooit meer horen
Hans Winter: | Vrijdag, juni 27, 2014 23:43 |
maar... misschien waar je iets van hem hebt verinnerlijkt, begint je rijker dan je lijkt van binnenuit weten. groetje, hans |
|