Mijn snoes
Mijn snoes
de drang naar warmte
doet sterk hopen
met fijne kalmte
iets wat je niet kan kopen
het blijft bij denken aan
af en toe een siddering
met gedachten die op reis gaan
naar waar de warmte toeft
meestal ben jij mijn doel
het warmste hoekje ter wereld
hoe meer samen hoe warmer
wij zijn communicerende vaten
ik smeek je hou mij warm
dan doe ik mijn best bij jou
dan wordt elke avond snoezig
dan vormen wij een knuffelpaar
ela
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||