Rusteloos
Rusteloos
Is eenzaam zijn
Echt eenzaam
Een straf
Of juist een zegen
Mij voelt het als een straf
Ik kan er niet goed tegen
Ik haat het echt
Het doelloos dwalen
Het zwerven in mijn huis
De nutteloze uren
Dat eeuwige gehang
En het staren naar de buis
Ik haat de stiltes die er zijn
Het kille internet
Maar het ergst haat ik
dat rotgevoel
Als ik alleen slaap
in dat bed
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juni 27, 2014 21:47 |
| sterk neergezet | |
| zwartenacht: | Donderdag, juni 26, 2014 19:09 |
| ahw, herkenbaar. sterkte ermee | |
| september: | Woensdag, juni 25, 2014 21:09 |
| Sterk verwoord.pijnlijk schrijnend Groetjes |
|
| september: | Woensdag, juni 25, 2014 20:00 |
| Sterk verwoord.pijnlijk schrijnend Groetjes |
|
| Dasje (lucky): | Woensdag, juni 25, 2014 19:31 |
| Sterk hoe je dat schrijnend gevoel weet neer te schrijven! Bemoedigende groetjes, Dasje ;o] |
|
| onkruyd: | Woensdag, juni 25, 2014 18:53 |
| treurig mooi...herkenbaar. Soms kan ik mijn vriendin niet uitstaan en denk ik haar graag weg... Maar als ze eenmaal weg is. Had ik haar het liefste nooit zien gaan... Als ik het goed lees jammer genoeg geen fictie? Hou je taai en zoek andere interesses dan het kille onpersoonlijke internet en de afstompende tv! Ga er op uit, wandel, geniet, ontmoet! succes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||