vanuit grote hoogte
bekijk ik ze
de slakjes die met hun huisje
op de rug
meters af leggen
vanaf mijn tuin
naar die van de Somalische buurman
die er vast lekkerdere hapjes
in heeft groeien
dan in de ,mijne
ze stappen in grote getal voort
ik zorg er voor om niet op ze te trappen
want van mij mogen ze hoor
naar zijn tuintje
ja naar de zijne
het lijkt me wel eenzaam, het huisje op je rug is te klein voor bezoekers
en voor het plezier heeft zo'n slakje
ook geen partner nodig
die doet het zelf
zit in zijn natuur
ingebouwd
zo nu en dan zie je er wel
wat die toch een beetje rebels zijn
en die houden van genieten
met een ander
ach ja
waarom zounden diertjes anders zijn
legt een slak eitjes
gossie
dat heb ik me nou nooit afgevraagd
ach nou ja
ik noem dit maar
een natuur gedicht
vanuit
grote hoogte
september: | Vrijdag, juni 27, 2014 12:53 |
Wat lief geschreven en met bewondering voor natuur. Bij regenachtig weer zal ik altijd naar de grond kijken om niet op ze te trappen..graag gelezen. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juni 27, 2014 11:16 |
en van grote klasse gedicht | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, juni 27, 2014 10:27 |
Met bewondering voor de natuur. Heel aardig om te lezen, Fijne dag met lieve groet Anneke |
|
teun hoek: | Vrijdag, juni 27, 2014 09:45 |
mooi en natuurlijk. h. gr. teun |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, juni 27, 2014 09:15 |
knap weergeven | |
Auteur: windwhisper | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: windwhisper | ||
Gepubliceerd op: 27 juni 2014 | ||
Thema's: |