Hallo duisternis, mijn oude vriend,
Ben gekomen om met je te praten,
Omdat men zaden in mijn hoofd wil planten (aanpraten)
Ze willen mijn geest beheersen,
en mijn leven overnemen
Duisternis, binnen de stilte van jou muren
wordt ik niet opgejaagd
Duisternis, door jou smalle met kinderkopjes bedekte straatjes
Waar niemand mij kan vinden
Maar mijn woorden als
stille regendruppels
vielen als een echo
in de putjes van de stilte
Ik wordt niet gehoord
Mijn gedachten
bij voorbaat al vermoord
mijn zucht in de wind
Ik wil niet als die miljoenen mensen
die spreken zonder te praten
die horen zonder te luisteren
ze worden geleefd
En toen ik weigerde
werd het gras voor mijn voeten weggemaaid
dan ben je slecht en gevaarlijk...
of is het een middel tot machtsmisbruik?