zoveel te zien
de polder ligt er zonnig bij
wat dikbilkoetjes zij aan zij
een lekker windje in de rug
nee wil voorlopig nog niet terug
een meerkoet poetst zijn kleed verwoed
want dat zwart pakje ruikt niet goed
zie steeds meer mais door boer geplant
met zoveel koeien bijdehand
op een bankje aan het meer
ontwaar ik skatende meneer
hij wacht op zijn zwartwitte maat
met tuigje waar police op staat
mijn voddebaal duikt snel in 't nat
daarna geschut dus veel gespat
het was een heerlijk tochtje fiets
eenmaal weer thuis doe ik maar....niets
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Donderdag, juli 03, 2014 00:39 |
| mooi hoe de natuur altijd feilloos zijn weg vind in je schrijven. Hier gedij jij altijd opperbest in, als een thuis komen na een heerlijk stukje fietsen, en een avontuurlijk voddebal je welkom zit op te wachten, fijn je gelezen te hebben. M. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||