Leerde hem spelen
leerde hem spelen
zij gaf hem vleugels
maar hij wist niet
hoe hij vliegen moest
leerde hem spelen
het winnen zat
te diep in zijn bloed
zij zijn de jaren aangegaan
hebben al die tijd
water bij de wijn gedaan
het smaakt niet meer
er is geen enkele veer
die zij nog kunnen laten
zonder zichzelf kapot te maken
er is geen groei in hun bestaan
hun korte bloei was al gedaan
wil melker
05/07/2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 05, 2014 19:14 |
| Triestig maar mooi geschreven Wil. Fijn weekend gewenst. | |
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, juli 05, 2014 12:37 |
| mooi | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 05, 2014 12:36 |
| Als beide vleugellam zijn komen ze niet ver Wil, is de groei en bloei eruit. Warme weekendgroet. Anneke |
|
| ela: | Zaterdag, juli 05, 2014 10:28 |
| Eentonigheid in leven en liefde is de gebroken schakel van het bestaan. | |
| teun hoek: | Zaterdag, juli 05, 2014 09:42 |
| tevergeefse lessen. h gr, teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||