nieuw denken
nieuw denken
het werk wacht en wil er niet zijn
om losgeweekt in woorden en de zin der dingen
zal ik niet verdringen
een lied te zingen
voor mede stervelingen
die vrijwillig ogen en oren lenen
om mijn zien der dingen in te laten dringen
en onbewust
zonder enige lust
de woorden laten bezinken
in onontgonnen oorden
die nooit hen tevoren
braak liggend en zuchtend
in eenzaamheid de tijden verstrijken
de stilte verrijken
met dood stervend in de aarde
en het licht van duizend en één zonnen
een nieuw denken begonnen
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Zondag, november 22, 2015 11:44 |
| deze toekomst is positief graag gel | |
| marchiano di noche: | Zondag, juli 06, 2014 00:08 |
| Ja heb hem ook 2x herlezen. De zinnen nodigen uit tot méér en méér.. (in het midden las het voor mij eventjes iets stroef. en nu bedoel ik niet als kritiek maar viel me gewoon op tijdens het lezen ervan) fijn je gelezen te hebben. Groeten van Marchiano di noche. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 05, 2014 21:18 |
| 2 x gelezen mooi |
|
| september: | Zaterdag, juli 05, 2014 19:29 |
| Mooi! Om een aantal keren te herlezen door te laten dringen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||