Ongeluk...
Leven, ja.. Leven waarom zou ik nog moeten leven?
Iedere dag op me tanden bijten, iedere dag eenzaam zijn, iedere dag bang zijn. Sinds het begin van mijn leven ging ik naar de kleuter klas, sinds dien werd ik al gepest, waarom ik dacht ik als peuter en nu nog. Er was altijd iets met mij, 'ik loog', 'ik deed alles mis'... Ze staken het altijd op mij, sinds kleuter tot nu. Ik ben alles kwijt, mijn vrienden waarvan ik dacht dat het me vrienden waren want ze babbelden achter me rug. Nu al 3jaar in een school waar ik niet hoef te zitten. Iedere dag ruzie met mijn ouders, nog nooit vrede hier thuis gekend. Nu is alles wel snel verteld maar er is nog zoveel dat ik niet over mijn hart laat om te vertellen. Je zal misschien denken je bent pas 16, alles kan nog in het leven. Ik denk van niet, ik zou zo graag pijnloze dood begaan en iedereen wat geluk brengen. Wie zou nog wat om mij geven? Niemand.
Iedere dag op me tanden bijten, iedere dag eenzaam zijn, iedere dag bang zijn. Sinds het begin van mijn leven ging ik naar de kleuter klas, sinds dien werd ik al gepest, waarom ik dacht ik als peuter en nu nog. Er was altijd iets met mij, 'ik loog', 'ik deed alles mis'... Ze staken het altijd op mij, sinds kleuter tot nu. Ik ben alles kwijt, mijn vrienden waarvan ik dacht dat het me vrienden waren want ze babbelden achter me rug. Nu al 3jaar in een school waar ik niet hoef te zitten. Iedere dag ruzie met mijn ouders, nog nooit vrede hier thuis gekend. Nu is alles wel snel verteld maar er is nog zoveel dat ik niet over mijn hart laat om te vertellen. Je zal misschien denken je bent pas 16, alles kan nog in het leven. Ik denk van niet, ik zou zo graag pijnloze dood begaan en iedereen wat geluk brengen. Wie zou nog wat om mij geven? Niemand.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, juli 08, 2014 16:13 |
| heel herkenbaar waar voor zal je nog leven kijk ik leef alleen nog voor mijn dierbaren waren ze er niet dan hoeft het voor mij niet meer ik ken jou gevoel ik ben tot groep 8 ook gepest ik weet hoe het voelt de pijn en je verdriet . veel sterkte ... | |
| spring-in-het-veld: | Dinsdag, juli 08, 2014 09:21 |
| je moet eerst beginnen met van jezelf te houden, je bent de enige die dat kan..Ik kan je boeken schrijven over mij leven, je zou het niet geloven, ze kregen mij er niet onder hoor, en moet jij ook niet doen, je bent er, en stikken in zelfmedelijden is iets wat je in je hersens ontwikkelt, mijn advies is, ga eerst de positieve kant zoeken, doe er jaren over want niemand wordt binnen 16 jaar wereldwijs, neem er de tijd voor.. | |
| trucker klaas: | Dinsdag, juli 08, 2014 08:09 |
| na een zware proloog is er nog ruimte voor een vrolijk boek jij hebt de pen !! succes ,klaas |
|
| september: | Dinsdag, juli 08, 2014 00:43 |
| Sterkte. Soms is het een rollercoaster dat leven, maar misschien kun je nog genoeg om jezelf geven. En komen er betere tijden, liefs | |
| Artifex: | Maandag, juli 07, 2014 23:58 |
| Het heeft je niet mee gezeten, maar het leven is nog zoveel meer dan dit. Probeer hulp te zoeken, zou ik zeggen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ellende | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||