Donker is het doek, beklemmend gesloten
slinkt de naakte wereld onzichtbaar tentoon
het ronkeld verbeelding, vol en leeg noch gebogen
en vergroot onze samenkomst, als licht, als patroon

Schemer zet een horizon, onbegeven en open
scherpt het contrast een nieuwe werelds vermogen
het bevangt de toekomst, kneedbaar noch ingetogen
en zet focus het wakkere, als dag, als persoon

Zonnegloren als het leven, van verre aangekomen
belicht ons de eerste gedachten van realiteit, synchroon
het overlapt het verleden, een geschied noch ter droom
en verrakeld een drukte, als sneltrein, als stroom

Schemer tot de tijd, zet ons terug stilletjes en overkomend
verduisterd de volle wereld, van vervagend en afstromend
het verwringt een thuis, een warmte noch liefdeslonend
en onze ogen openen de volgende deur, de nacht noch dromend

Donker is het doek
beklemmend besloten