krocht
Zijn hoofd is een krocht
een kille donkere vergeetput
waar hij verblijven moet
tot het denken finaal
verdampt of versteent.
Grijs en grauw is de doolhof
waarin zijn gedachten
eindeloos stuiterend
rondjes draaien.
Met beverige vingers tast hij
langs kale muren naar
enig houvast,
een illusie van herinnering
misschien,
die de voosheid van zijn leven
een zweem van zin geeft
Soms hoort hij voetstappen
of stemmen
die hol galmen in de verte.
Maar niemand komt
hij is een afgeschreven mens:
zelfs de dood is hem vergeten
een kille donkere vergeetput
waar hij verblijven moet
tot het denken finaal
verdampt of versteent.
Grijs en grauw is de doolhof
waarin zijn gedachten
eindeloos stuiterend
rondjes draaien.
Met beverige vingers tast hij
langs kale muren naar
enig houvast,
een illusie van herinnering
misschien,
die de voosheid van zijn leven
een zweem van zin geeft
Soms hoort hij voetstappen
of stemmen
die hol galmen in de verte.
Maar niemand komt
hij is een afgeschreven mens:
zelfs de dood is hem vergeten
Reacties op dit gedicht
| LOT GENOOT: | Vrijdag, november 02, 2018 13:25 |
| Dat heb je mooi weten te beschrijven....dementie is medogenloos | |
| marcel bulckaert: | Donderdag, juli 10, 2014 23:43 |
| Dank je september. Dementie is een vreselijke ziekte. Ze is veel meer verspreid dan men denkt, maar krijgt te weinig aandacht van de media, ze is niet mediageniek. | |
| september: | Donderdag, juli 10, 2014 22:08 |
| Heel triest en raak verwoord. Goed geschreven. | |
| marcel bulckaert: | Donderdag, juli 10, 2014 18:31 |
| Bedankt voor de positieve waardering. Maar mijn gedichten hebben geen betrekking op mezelf. Heb wel enkele mensen gekend die met demente geliefden te maken kregen | |
| spring-in-het-veld: | Donderdag, juli 10, 2014 15:01 |
| Mooi thema, Alzheimer, en/of Korsakov .. Dit is een fragment en komt idd weleens voor, dat zijn de slechtste momenten, de dood vergeet hem niet, die kwam hem juist halen toen hij zelf niet meer wist dat het er nog aan zou komen, was hij al dood van angst bij leven...de naasten weten dat wel als spookbeeld van vandaag de dag .. |
|
| mima: | Donderdag, juli 10, 2014 14:51 |
| heel veel sterkte en moed gewenst schitterend geschreven doe zo voort! |
|
| marcel bulckaert: | Donderdag, juli 10, 2014 14:33 |
| Peter Christian, inderdaad Alzheimer en soortgelijke ziekten zijn zeer triest. Voor de patiënt en ook voor zijn omgeving. | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, juli 10, 2014 14:10 |
| triest |
|
| marcel bulckaert: | Donderdag, juli 10, 2014 14:02 |
| Dank je, regenboog. Wens je een wervelende prettige (regen)dag. | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, juli 10, 2014 13:58 |
| rakend verwoord Marcel | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||