Liefde en restanten kerk
liefde en restanten kerk
ik heb mijn beelden neergezet
maatschappelijk en als ouder
gehouwd in jaren werk
met liefde en restanten kerk
zij staan nog als een huis
gerestaureerd in goed herinneren
maar ik ben niet meer thuis
in die sculpturen van de kinderen
er is een tweede leven
in een snelle tijd die alle
vroegere belemmeringen met
reële argumenten bestrijdt
wij kijken samen terug
op het kruispunt van los laten
zij zijn in bestaan vooruit gegaan
maar mijn beelden zijn daar blijven staan
wil melker
11/07/2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juli 11, 2014 16:50 |
| Ik vind het heel mooi geschreven Wil..hoe de tijden veranderen en wat je neer wilde zetten (en ook hebt gedaan) op teruggekeken wordt met het gevoel los te gaan laten. Mooi gedicht van een mooie dichter. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 11, 2014 10:15 |
| Ja Wil, de beelden van belemmeringen op het kruispunt staan nog duidelijk voor ogen, zijwegen boden een realistischer alternatief, ook voor mij. mooie dag met zonnige groet Anneke |
|
| ela: | Vrijdag, juli 11, 2014 09:25 |
| Bij het ouder worden leeft men meer met herinneringen en gekende waarheden, het heden komt maar af en toe even aantikken. | |
| windwhisper: | Vrijdag, juli 11, 2014 09:11 |
| ja, want die behoren aan die tijd lieve groet Cobie goede morgen Wil we kijken weer naar een weekend |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||