marcel bulckaert: | Vrijdag, juli 11, 2014 23:15 |
Mima, ben blij dat je inbindt, al kan je een laatste ezelstamp niet laten. Vaarwel! |
|
mima: | Vrijdag, juli 11, 2014 22:24 |
nou ga jij zielig lopen doen, alsof er een hetze tegen je begonnen is (ik ben toch volgens jou de trol, tegen mij moest men zich weren, het liefst nog naar een oorlogsfort sturen, toch?!) nou dan?! niet gauw de rollen omdraaien als je plannetje in het water dreigt te vallen. dit is mijn laatste reactie naar jou want meer energie ben je niet waard. | |
marcel bulckaert: | Vrijdag, juli 11, 2014 22:07 |
Spinger, ik heb geen lust nog eens bakken stront over mijn hoofd te krijgen. Ik ben niet bang voor (negatieve) commentaren, maar er zijn andere motieven om je werk op het net te plaatsen. | |
spring-in-het-veld: | Vrijdag, juli 11, 2014 18:24 |
welnee, geen hetze, je deelt een tekst, daar komt reactie op, als er niks op gezegd zou worden, dan had je het voor jan joker op internet gezet, ja toch? | |
spring-in-het-veld: | Vrijdag, juli 11, 2014 18:01 |
welnee, geen hetze, je deelt een tekst, daar komt reactie op, als er niks op gezegd zou worden, dan had je het voor jan joker op internet gezet, ja toch? | |
marcel bulckaert: | Vrijdag, juli 11, 2014 17:56 |
Dank je regenboog. Hoop dat er geen ethische hetze over oplaait... | |
marcel bulckaert: | Vrijdag, juli 11, 2014 17:43 |
Niet iedereen ervaart alles op dezelfde wijze. Individuele ervaringen kunnen sterk verschillen. En hoe de buitenwereld er tegen aankijkt is ook sterk individueel gekleurd. Wat jij en ik meegemaakt hebben is niet te veralgemenen. Maar het onderwerp is gevoelig en ik wil niet in een nieuwe hetze terechtkomen naar aanleiding van een gedicht. | |
wervelende regenboog: | Vrijdag, juli 11, 2014 17:38 |
goed stuk |
|
spring-in-het-veld: | Vrijdag, juli 11, 2014 17:12 |
Ik vind het wel een heel gekleurd verslag, mogelijk heb je de klok horen luiden, en haal je 1 schrijnend geval aan, ik vind het erg kort door de bocht eerlijk gezegd, ik werk in de gezondheidszorg en had, heb, mensen , dierbaren, om me heen die terminaal waren, overleden, en mensen die nog leven, zij denken voelen en handelen echt niet zoals jij hier schetst.. | |
marcel bulckaert: | Vrijdag, juli 11, 2014 17:05 |
Als je weet dat je niet lang meer te leven hebt en zelfs als je omringd bent door geliefden, slaan eenzaamheid en wanhoop bijna onvermijdelijk toe. Maar men houdt zich sterk, vaak om de geliefden te sparen of uit misplaatste trots. Men zet als het ware een masker op, zoals een droevige clown. Men kan alleen nog hopen op een menswaardig sterven, dan blijft euthanasie of zelfmoord als uitweg. En die waardige dood wordt je niet altijd gegund door een betuttelende samenleving. | |
september: | Vrijdag, juli 11, 2014 16:44 |
Indringend verwoord en met gevoel voor werkelijkheid geschreven van een zieke en diens omgeving. Knap schrijven | |
Auteur: marcel bulckaert | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 11 juli 2014 | ||
Thema's: |