vlijmscherpe steken
mensen wijzen en roepen
he kijk daar
zie je wel
ik had gelijk
dat mens is raar
een oordeel zo snel klaar
zonder denken
bewust of onbewust
staan ze dan
als wijzen te wijzen
zonder weten met raden
is een oordeel uitgesproken
vlijmscherpe steken
doorboren een hart
met giftige pijlen
een mens wordt achtergelaten
met nog meer verdriet
maar niet wordt gezien
omdat daar de ogen
voor worden gesloten
christa
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juli 15, 2014 21:59 |
| Goed verwoord Christina. Pesten vind ik laf. Een zwaktebod. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juli 13, 2014 22:57 |
| ja kijk ook maar eens naar lucia de b | |
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 13, 2014 21:37 |
| zeer goed verwoord met zeer sterke inhoud goed gebracht | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||