Psalmen in de Hema
Psalmen in de Hema
Zijn dochter van net vier
huppelde luidkeels zingend
tussen de kledingrekken van de Hema
“Maar Mijn volk wou niet”
hij wilde haar waarschuwen
om niet zo’n leven te maken
“Naar Mijn stemme horen;”
maar bedacht: laat dat kind
toch lekker zingen
“Israël verliet”
mensen keken verrast
wie dat toch wel was
“Mij en Mijn geboôn;”
nu was hij opeens niet geërgerd
maar trost: ja, ’t is mijn kind
“’t Heeft zich and’re goôn,”
beter dan 3FM
of dergelijke herrie
“Naar zijn lust, verkoren”.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 19, 2014 15:37 |
| Fijn schrijven, mooi om te lezen | |
| Hans Winter: | Vrijdag, juli 18, 2014 18:26 |
| een liedje dat er toe doet zo onbevangen lieflijk van gezang dat het elk zich stil ondervonden te ontdekken schonk. hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juli 18, 2014 13:48 |
| ja zie en hoor het | |
| Fairouz: | Vrijdag, juli 18, 2014 11:43 |
| mooi verhaal ( klein foutje in geslopen trots moet het zijn ? ) misschien kun je de redactie even vragen het te verbeteren graag gelezen, Fairouz |
|
| teun hoek: | Vrijdag, juli 18, 2014 11:28 |
| heerlijk eenmalig muziek aanbod. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||