Loslaten van school.
Vakantie
Ken je dat?
Het knagende gevoel dat je iets moet doen
voor school, terwijl je het schooljaar achter de rug
hebt gehad?
Alsof jij niet klaar bent.
Alsof jij een puzzelstukje bent kwijtgeraakt
om de puzzel compleet te maken
dat blijft plakken aan je hemd.
Je weet niet wat het is,
maar heb jij eindelijk je rapport,
dan weet jij eigenlijk niet eens,
waar jij je zorgen over maakte, dat stomme gemis
over iets dat je vreselijk dwars lag.
Maar dan kijk jij later terug,
je zegt je vrienden gedag
omdat zij voor je neus aan de horizon slechts
een silhouet vormen aan een warme zomerdag.
Dat wil jij ook, zonder zorgen
leven zo snel mogelijk, het liefst morgen
al. Het durven loslaten, het accepteren
dat alles is geweest,
en dat alles nog moet komen.
Stiekem tijdens het slapen,
probeer jij jezelf om te praten,
om te leven in de dromen.
En dan kijk je terug,
op je rapport, je prestaties, alle voortgang,
je kijkt blij om, alle zorgen zeg je gedag.
Je ziet de geschiedenis wegzwijmelen,
en wordt zelf een silhouet, met een glimlach.
Ken je dat?
Het knagende gevoel dat je iets moet doen
voor school, terwijl je het schooljaar achter de rug
hebt gehad?
Alsof jij niet klaar bent.
Alsof jij een puzzelstukje bent kwijtgeraakt
om de puzzel compleet te maken
dat blijft plakken aan je hemd.
Je weet niet wat het is,
maar heb jij eindelijk je rapport,
dan weet jij eigenlijk niet eens,
waar jij je zorgen over maakte, dat stomme gemis
over iets dat je vreselijk dwars lag.
Maar dan kijk jij later terug,
je zegt je vrienden gedag
omdat zij voor je neus aan de horizon slechts
een silhouet vormen aan een warme zomerdag.
Dat wil jij ook, zonder zorgen
leven zo snel mogelijk, het liefst morgen
al. Het durven loslaten, het accepteren
dat alles is geweest,
en dat alles nog moet komen.
Stiekem tijdens het slapen,
probeer jij jezelf om te praten,
om te leven in de dromen.
En dan kijk je terug,
op je rapport, je prestaties, alle voortgang,
je kijkt blij om, alle zorgen zeg je gedag.
Je ziet de geschiedenis wegzwijmelen,
en wordt zelf een silhouet, met een glimlach.
Reacties op dit gedicht
| Sweetheart1980: | Maandag, maart 20, 2023 16:40 |
| Wat mooi | |
| Kristopher Gavin: | Zondag, januari 10, 2016 23:50 |
| Ik heb al heel lang niets geschreven, omdat ik een nieuwe afleiding vond voor mijzelf. Ik ben bijna over mijn verdriet heen van mijn liefde. Ik besefte tijdens het zoeken naar het begrip 'Sehnsucht' dat ik weer wou dichten. :) Ik ga weer beginnen! | |
| Hans Winter: | Zaterdag, juli 19, 2014 21:40 |
| afscheid nemen verhevigt nog even al wat eindig voor je zal schijnen te zijn. fijne vakantie, hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 19, 2014 16:18 |
| schitterend verwoord!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kristopher Gavin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||