wachten.
Iedereen roept, tijd zal het helen.
Maar echte liefde kent geen tijd.
Ik weet, dat wij die liefde delen.
Houden van, tot in de eeuwigheid.
Jouw ziel, mijn ziel, één ziel.
blijf ik geduldig op je wachten.
Al lijkt de liefde nu fragiel.
de hoop doet mijn leed verzachten.
Ik ken jouw angsten, en je pijn.
Ik voel ze, zie ze in je ogen.
Oorlog, verlies, en eenzaam zijn.
Schuldgevoel heeft jou gebogen.
altijd vluchten voor de beelden.
nooit eens rust in jouw bestaan.
als geduld en tijd dat nou eens heelden.
Dan kunnen we rustig verder gaan.
Mensen noemen mij een dromer.
Maar het staat in mijn hart gebrand.
voor het einde van de zomer.
lopen wij samen over het strand.
Maar echte liefde kent geen tijd.
Ik weet, dat wij die liefde delen.
Houden van, tot in de eeuwigheid.
Jouw ziel, mijn ziel, één ziel.
blijf ik geduldig op je wachten.
Al lijkt de liefde nu fragiel.
de hoop doet mijn leed verzachten.
Ik ken jouw angsten, en je pijn.
Ik voel ze, zie ze in je ogen.
Oorlog, verlies, en eenzaam zijn.
Schuldgevoel heeft jou gebogen.
altijd vluchten voor de beelden.
nooit eens rust in jouw bestaan.
als geduld en tijd dat nou eens heelden.
Dan kunnen we rustig verder gaan.
Mensen noemen mij een dromer.
Maar het staat in mijn hart gebrand.
voor het einde van de zomer.
lopen wij samen over het strand.
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Woensdag, juli 23, 2014 21:12 |
| Hoop doet leven, heel mooi geschreven! :) | |
| september: | Woensdag, juli 23, 2014 15:17 |
| Mooi en onvoorwaardelijk geschreven. Liefs | |
| teun hoek: | Woensdag, juli 23, 2014 13:34 |
| daar waar je in geloofd dat zal zeker gebeuren. Mooi verwoord. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: snoezeloes | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||