Ik brand kaarsen in stilte zwart
hunker naar elke vogel in hemelsblauw
het is nacht, ik kan de sterren zien
en de dag die weer komt
zwart maakt weg voor blauw
ik lees de verhalen namen krijgen gezichten
van familie geliefden kinderen.
Verdriet kent geen woorden
en overheerst haat
het zinloze alles overstijgende
brand ik kaarsen, het is niets
als ik naar de vlammetjes kijk
verwoestend verdriet
zoveel mensen ondanks medeleven
ze machteloos ontwricht achterliet.
Rouw grijpt in en om zich heen vragen
het luchtledige, geen woord is genoeg
dan mijn handen die willen
zich in stilte vouwen
en zelfs dat kan ik niet.
september: | Donderdag, juli 24, 2014 16:19 |
Dank jullie wel en ook Annekes lieve gebaar en Fairouz ik herken in wat je schrijft. Het is te groot en ik heb wel alle gedichten gelezen maar kon vaak gewoon niet reageren, stom geslagen. Uit respect wilde ik dan toch iets erover schrijven en eigenlijk met gemengde gevoelens omdat het zoals gezegd te groot is. Lieve groet | |
Fairouz: | Donderdag, juli 24, 2014 15:06 |
ja, ik heb al vele verhalen gelezen ( foto's gezien ). alles met naam en toenaam . de nabestaanden hadden daar behoefte aan een gezicht bij een naam bij ons op rtv. noord was dat al gebeurd. ik heb er weinig over geschreven september ( alleen reacties eigenlijk ) ik heb er erg veel moeite mee dit is te veel, te groot had deze nu pas gelezen...lieve groet, Fairouz |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, juli 23, 2014 18:03 |
Laten we dan samen in stilte onze hande vouwen September want voor dit grote verdriet schieten alle woorden tekort. Heel mooi hier vertolkt. Lieve groet. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, juli 23, 2014 17:53 |
wat een mooi schrijven | |
karinvangelder: | Woensdag, juli 23, 2014 17:23 |
heel gevoelig geschreven September . mooi jouw bijdrage en dit te delen. liefs x Karin |
|
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 23 juli 2014 | ||
Thema's: |