dag van nationale rouw
mijn wonden likken 't stof van de tong
dat wervelt tot een storm uit huiddeeltjes
waarin duiven koeren ik spuw hen uit
voel de tijd die wij delen in ruimte
stip hen aan met jouw melk en ben
navel om je hals die ons bindt
nu jij droomt en speelt met de sterren
en rond mijn wimpers dwarrelt
ploegen rimpels om mijn ogen
als liegende piercing
tranen verlichten, brengen nader
de hemel door het fladderen van vleugels
dans ik naar je lippen en zoen
het gestolde bloed van je mond
terwijl het duister ons drinkt
een koude wind verijst het licht
sunset 23-07-2014
http://sun-set.webklik.nl
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, juli 26, 2014 23:13 |
Dank je voor je fijne reactie H. Mariette en geniet van een rustige zaterdagavond. Lieve groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| H. Mariette: | Woensdag, juli 23, 2014 23:44 |
| mooi schrijven hoor, ik wil nog... :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||