Vaarwel slippertje

Ooit waren wij onafscheidelijk
We konden niet zonder elkaar
Soms sportief, soms verleidelijk
Voor elke gelegenheid een paar

Samen liepen we overal rond
Dwaalden over stranden
We waren jong en kerngezond
Bezochten samen vele landen

Toen sloeg ineens het noodlot toe
En daarmee kwam de pijn
Ik weet niets eens meer wat of hoe
Maar het was nooit meer fijn

Alles werd plots anders
Wij samen ging niet meer
Waar jij eerst nog liefde was
Deed jij me nu alleen maar zeer

Ik heb je toen maar laten gaan
Niet meer op je gelet
Ik kon je toch echt nooit meer aan
Dus heb je weggezet

Tot ik je laatst ineens weer zag
Ik wilde je weer voelen
Misschien dat het aan de leeftijd lag?
De liefde kon toch nooit bekoelen?

De dag dat ik je weer in mijn leven liet
Heb ik duur moeten bekopen
Erg comfortabel was het niet
Nu kan ik haast niet lopen

Ons afscheid is definitief
Ik zet je nu op straat
En och wat had ik je toch lief
Maar voor ons is het te laat

Ik moet nu voor degelijk gaan
Voor stabiele zekerheid
Nooit meer zal ik voor de spiegel staan
Gekleed als hippe meid

Ik denk met weemoed aan je terug
Mijn trouwe metgezel
Ik zal je nooit vergeten
Lief slippertje.... Vaarwel!