(T)huis
Lopend onder deze zon die
door Zijn huizen schijnt,
drijft alles weg. Voor even
is de lei verschoond
van ongewis en pijn.
Geen gedachten over morgen.
Enkel de notie
van hier en nu, die deze
vege strop z’n grip
om mij doet verlossen.
Deze plek is mijn haven,
hier voel ik me thuis
maar pijn wint de strijd.
Ik wil niet, maar o zo graag...
Naar huis.
door Zijn huizen schijnt,
drijft alles weg. Voor even
is de lei verschoond
van ongewis en pijn.
Geen gedachten over morgen.
Enkel de notie
van hier en nu, die deze
vege strop z’n grip
om mij doet verlossen.
Deze plek is mijn haven,
hier voel ik me thuis
maar pijn wint de strijd.
Ik wil niet, maar o zo graag...
Naar huis.
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juli 31, 2015 21:53 |
| Dit komt binnen, herkenbaar en zo mooi geschreven. | |
| H. Mariette: | Zondag, juli 27, 2014 11:15 |
| wow, m'n eerste gedichtje dat ik lees vandaag en 't zit er knal op, mooi hoor :) | |
| Hans Winter: | Zaterdag, juli 26, 2014 21:29 |
| de tussentijd toe zijn bereid, iets toe te voegen zien in je verlangen, laat voor de anderen een lege plek na, hun aangedragen vraag misschien, om dan ter vervulling na te doen. groetje voor je oprecht onthecht naar huis hopen te gaan, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jossxm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||