ochtendconcerto
in de vroegte
in het woud
beluister ik verrukt
een klankorgasme
terwijl ik virtuoos
haar gevoelige snaren
in eenklank
laat trillen
als woest geraas
van kettingzagen
de stilte plots verscheurt
buitelt een vlucht
vleugelpiano's
opgeschrikt
de lucht in
eensklaps
is de betovering weg
de dauwparels rond ons varenbed
verliezen elke schittering
en worden nattigheid
die elke lust
verkilt
de ochtendstond
heeft niet langer goud
in de mond
in het woud
beluister ik verrukt
een klankorgasme
terwijl ik virtuoos
haar gevoelige snaren
in eenklank
laat trillen
als woest geraas
van kettingzagen
de stilte plots verscheurt
buitelt een vlucht
vleugelpiano's
opgeschrikt
de lucht in
eensklaps
is de betovering weg
de dauwparels rond ons varenbed
verliezen elke schittering
en worden nattigheid
die elke lust
verkilt
de ochtendstond
heeft niet langer goud
in de mond
Reacties op dit gedicht
| marcel bulckaert: | Maandag, juli 28, 2014 09:13 |
| Dank je, H. Mariette. Groeten. | |
| H. Mariette: | Maandag, juli 28, 2014 08:13 |
| zoals steeds heel mooi :) | |
| marcel bulckaert: | Zondag, juli 27, 2014 15:01 |
| Bij je gesuggereerde einde zou ik er 'rauwe' wereld van maken. Nogmaals bedankt voor de lectuur en waardering! | |
| september: | Zondag, juli 27, 2014 14:30 |
| ;) en toen kwam de wereld binnen met luid geraas. Graag gelezen Marcel en goed omschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||