dom of menselijk?
Ooit was er een meisje, reeds bij de leeftijd van zeven,
dacht ze onnoembaar veel na over 't leven,
't gevoel van meelij kwam bij het besef
dat vader een wees was, 't gedacht was haar les,
ze vormden een eenheid, vulden elkaar aan,
waardoor heel haar jeugd heel goed is gegaan.
Tot die ene keer met de chirovriendjes op reis,
kwamen z'een bende tegen en toen werd het grijs,
maar 't kleur kwam terug, zo sterk als zij was,
vriendschappen zat, ze lag goed in de klas.
Bij de leeftijd van 18 vond ze haar man,
hij was hare God, hij kreeg 'r alles van,
hij leerde haar 't genot in een andere wereld te zijn,
maar 's nachts wou hij meer en deed haar soms pijn.
Ze vluchtte en vond een man die haar bleek te verstaan,
op alles 't juiste antwoord, daar moest ze voor gaan,
maar haar vader, nog steeds haar beste vriend,
vond een tweede man maar ongeziend,
ze kon maken dat ze voorgoed bij hem bleef,
want iedereen bekeek haar nu al scheef.
Maar 2 maanden later ging het al mis,
ze wist al direct dat 't de ware niet is,
ze wilde niet plooien, ze had haar pa verstaan,
hij bleef maar vernederen, roepen en slaan,
ze kreeg zelfs 2 kinderen ze was zo naïef,
want soms had hij spijt en dan was hij best lief
Toen kwam het moment dat de kinderen zagen,
hoe ze werd vernederd, geduwd en geslagen,
de oudste vroeg 'moeder, wanneer gaan w'ergens anders wonen'
meer had ze niet nodig om de fout aan te tonen.
Ze was boveneerst moeder dus moest ze scheiden,
ze ging alles doen voor haar kindjes te strijden,
en zoveel tijd later half de 30 bereikt,
lijkt het precies of ze met een ander brilletje kijkt,
de kindjes zijn bij haar en zij heeft een vriend,
en't lijkt goed te lukken, dat heeft ze verdiend...
H. Mariette
dacht ze onnoembaar veel na over 't leven,
't gevoel van meelij kwam bij het besef
dat vader een wees was, 't gedacht was haar les,
ze vormden een eenheid, vulden elkaar aan,
waardoor heel haar jeugd heel goed is gegaan.
Tot die ene keer met de chirovriendjes op reis,
kwamen z'een bende tegen en toen werd het grijs,
maar 't kleur kwam terug, zo sterk als zij was,
vriendschappen zat, ze lag goed in de klas.
Bij de leeftijd van 18 vond ze haar man,
hij was hare God, hij kreeg 'r alles van,
hij leerde haar 't genot in een andere wereld te zijn,
maar 's nachts wou hij meer en deed haar soms pijn.
Ze vluchtte en vond een man die haar bleek te verstaan,
op alles 't juiste antwoord, daar moest ze voor gaan,
maar haar vader, nog steeds haar beste vriend,
vond een tweede man maar ongeziend,
ze kon maken dat ze voorgoed bij hem bleef,
want iedereen bekeek haar nu al scheef.
Maar 2 maanden later ging het al mis,
ze wist al direct dat 't de ware niet is,
ze wilde niet plooien, ze had haar pa verstaan,
hij bleef maar vernederen, roepen en slaan,
ze kreeg zelfs 2 kinderen ze was zo naïef,
want soms had hij spijt en dan was hij best lief
Toen kwam het moment dat de kinderen zagen,
hoe ze werd vernederd, geduwd en geslagen,
de oudste vroeg 'moeder, wanneer gaan w'ergens anders wonen'
meer had ze niet nodig om de fout aan te tonen.
Ze was boveneerst moeder dus moest ze scheiden,
ze ging alles doen voor haar kindjes te strijden,
en zoveel tijd later half de 30 bereikt,
lijkt het precies of ze met een ander brilletje kijkt,
de kindjes zijn bij haar en zij heeft een vriend,
en't lijkt goed te lukken, dat heeft ze verdiend...
H. Mariette
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Vrijdag, augustus 29, 2014 22:22 |
| doet mij denken aan mijn moeder die niet altijd het mooie heeft meegemaakt met mijn vader ze is door kanker eind november 1999 gestorven, |
|
| XAVIER: | Vrijdag, augustus 01, 2014 00:18 |
| mooi | |
| s&p: | Dinsdag, juli 29, 2014 22:32 |
| Absoluut niet dom en zeer zeker menselijk. Mooi geschreven! | |
| Hans Winter: | Maandag, juli 28, 2014 21:06 |
| de man die neemt en geeft, die je opgenomen verrijkt weerom aan jezelf weet te schenken, die mag je nabij voor elkaar bereid tot je laten komen, ja dan... groetje voor je gegund geluk, hans |
|
| balance-bianca86: | Maandag, juli 28, 2014 19:22 |
| wooow heftig! Graag gelezen! liefs, Balance |
|
| karinvangelder: | Maandag, juli 28, 2014 18:42 |
| het lijkt mij vreselijk Mariette ook ik hoop, dat het fictie is liefs x Karin |
|
| september: | Maandag, juli 28, 2014 18:03 |
| Levens zelf vertellen de mooiste wonderlijkste en ook moeilijke verhalen..menselijk. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Maandag, juli 28, 2014 18:00 |
| Ik hoop voor je dat het fictie is,het is niet dom maar onmenselijk. Overigens goed geschreven. Ik wens jou alle goeds, lieve groet en mooie avond. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juli 28, 2014 16:51 |
| graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: H. Mariette | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||