onthechting
ik ben
een gekooide kamerplant
gekluisterd
in een kamertje
aan een rolstoel
maar in mijn beperking
is plaats voor alle sterrenstelsels
een tuin vol bloemen
een berg liefde
en tederheid
en zelfs voor een kussentje
onder mijn kont
mijn gedachten
zwerven
onbelemmerd en vrij
de nacht
verduistert ze niet
ik ben een jonge god
in 't diepst van mijn gedachten...
een gekooide kamerplant
gekluisterd
in een kamertje
aan een rolstoel
maar in mijn beperking
is plaats voor alle sterrenstelsels
een tuin vol bloemen
een berg liefde
en tederheid
en zelfs voor een kussentje
onder mijn kont
mijn gedachten
zwerven
onbelemmerd en vrij
de nacht
verduistert ze niet
ik ben een jonge god
in 't diepst van mijn gedachten...
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juli 31, 2014 22:19 |
| Hier word ik stil van..mooi Marcel! | |
| Hans Winter: | Donderdag, juli 31, 2014 21:50 |
| hindernissen vinden om je te verhevigen, die grote god zal trots op je wezen. hans |
|
| H. Mariette: | Donderdag, juli 31, 2014 21:12 |
| Een stoel die rollend een jonge God meedraagt naar het leven in 't gedacht... Positief blijven is de kracht! Zo mooi Marcel :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcel bulckaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||