De zwaluwzang
Zwaluwzang
Ik zing tot jou mijn zwaluwzang
sedert dat je hebt mijn pad bereden
je men horizon wist te verbreden
en ik steeds meer naar jou verlang
ik kijk naar hoe de staarten van mijn zang
zich in schoonheid samen smeden
en twee rotsen samen kneden
waar zelfs een god niet boven kan
ik loop door een geurige bloemengang
vergeten wat ik heb geleden
nu ik jouw taart heb aangesneden
zing ik opnieuw de zwaluwzang
Ik zing tot jou mijn zwaluwzang
sedert dat je hebt mijn pad bereden
je men horizon wist te verbreden
en ik steeds meer naar jou verlang
ik kijk naar hoe de staarten van mijn zang
zich in schoonheid samen smeden
en twee rotsen samen kneden
waar zelfs een god niet boven kan
ik loop door een geurige bloemengang
vergeten wat ik heb geleden
nu ik jouw taart heb aangesneden
zing ik opnieuw de zwaluwzang
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Zondag, augustus 03, 2014 10:19 |
| Heel mooi Freyer! :) | |
| Freyer: | Zaterdag, augustus 02, 2014 18:51 |
| Dank je voor de raad, Maar aangezien ik besta in kromheid, verkies ik toch mijn verdraaide kijk | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, augustus 02, 2014 10:38 |
| Zo'n zin als: sedert dat je hebt mijn pad betreden. Dat leest een beetje krom. Beter zou zijn: sedert dat je mijn pad hebt bereden. |
|
| windwhisper: | Zaterdag, augustus 02, 2014 09:26 |
| heerlijk toch | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 02, 2014 05:47 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Freyer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||